In het eerste deel ('Het koninkrijk Azuur', 2019)* zagen we hoe drie kinderen gered worden door de raadselachtige gravin Aristophania. Zij is hofdame van een koninkrijk in een parallelle wereld dat ten onder dreigt te gaan door het gebrek aan de magische stof azuur, dat geroofd wordt door de afgezette koning, en zijn ongure trawanten: misdadigers, kroegbazen, etc. Het stripverhaal wordt gekenmerkt door een prachtige magisch-sprookjesachtige sfeer en het Zuid-Frankrijk van omstreeks 1900. Goed plot, slimme uitwerking. Mooie gedekte kleuren. Levensechte karakters, subliem uitgebeeld. De drie kinderen, een geleerde-in de dop, de puberende oudste en het avontuurlijke zusje moeten het azuur vinden voor hun moeder, die inmiddels ook weer in Zuid-Frankrijk is aangekomen. Zit er een zekere symboliek achter? Is dat azuur het zelfde als levensvreugde en staan de de afgezette koning en zijn companen niet voor alles wat slecht is? Het maakt het verhaal in ieder geval niet minder mooi op. Spannend verhaal, dat nieuwsgierig maakt naar de laatste twee delen. Ofschoon een vervolg op het eerste deel, 'Het koninkrijk Azuur'*, en er nog twee delen volgen, is deze episode spannend genoeg om zonder voorkennis gelezen te worden.