‘Jefferson’ is een originele jeugddetective over de vriendelijke egel Jefferson, die zijn kapper dood aantreft met een schaar in zijn borst. De enige getuige, een gans, beschuldigt Jefferson van de moord. In paniek slaat hij op de vlucht en start een onderzoek met zijn beste vriend Gijsbert om de echte dader te ontmaskeren. Hun gespeur leidt hen naar de mensenstad, waar ze tot een gruwelijke ontdekking komen… Jean-Claude Mourlevat (Ambert, 1952) is schrijver, acteur, vertaler en jeugdauteur. Hij won eerder de prestigieuze Astrid Lindgrenprijs. 'Jefferson' is spannend geschreven en geschikt voor de stoerdere lezers vanaf ca. 9 jaar.

Mourlevat heeft zijn strepen als jeugdauteur in Frankrijk al verdiend. Zelf las ik nog niets van hem (er werden ook maar 2 van zijn boeken naar het Nederlands vertaald), maar als een schrijver o.a. de Astrid Lindgren Memorial Award wint, wordt het hoog tijd om daar verandering in te brengen. En wat ben ik blij dat ik deze auteur leerde kennen! Wat heb ik genoten van Jefferson.

Het zal je maar overkomen: op de verkeerde plaats op het verkeerde moment zijn. Het overkomt egel Jefferson wanneer hij zijn kapper, een das, vermoord terugvindt in het kapsalon. De poppen gaan helemaal aan het dansen wanneer een mediageile, net wakker geworden geit, Jefferson als moordenaar aanduidt.

Wanneer je in nood verkeert, kiest je brein voor vluchten, vechten of bevriezen. Jefferson kiest voor het eerste wanneer het hem duidelijk wordt dat hij van moord verdacht wordt. Zijn vriend, varken Gijsbert overtuigt de egel om op zoek te gaan naar de echte daders. Enkel zo kan de vlucht tot een einde komen. Al snel wordt duidelijk dat ze in de mensenstad moeten zijn. Met een groep toeristen reizen ze incognito mee. Stapje voor stapje ontwarren ze het kluwen waar ze in beland zijn. Dat de toeristen dan ook nog eens de ideale bondgenoten zijn, is mooi meegenomen. Ook als lezer probeer je mee na te denken. Voorspelbaarheid en leuke wendingen wisselen elkaar goed af in deze zoektocht.

Mourlevat schrijft in een eenvoudige, maar tegelijk ook rijke taal. Het lijkt allemaal zo netjes en sober geschreven, maar de onderliggende humor, de laagjes en de details tillen het geheel een paar trappen hoger. Het geheel leest vlot, de humor en de spanningsbogen zijn perfect gedoseerd. Knap dat een dierenverhaal me zo’n realistisch gevoel kan geven. Vanaf hoofdstuk 14 werd de verhaallijn wat dwazer en ongeloofwaardiger, maar het is natuurlijk ook een kinderboek. Wanneer je het boek uithebt, kan het bijna niet anders dan dat je nog zal nadenken over de relatie mens/dier binnen onze maatschappij.

Dit boek heb ik heel graag gelezen en is een absolute aanrader voor lezers vanaf een jaar of 10, maar leent zich ook om voorgelezen te worden. 

Verberg tekst